UVISSA

Redsel for uvissa, men klar i tanke,
og snar til å handle, gjera noko, ikkje sitte still, ikkje teie, ikkje neie, berre vera til.

Min tanke er som eit spegelsinn,
og den spegelen legg eg ofte vekk,
slenger den frå meg som om den ville meg det verst tenkelege,
ville jage og smerte meg, ville såre og audmjuke meg,
eg slenger den veggimellom,
utan tanke for om den kan knusa,
verta øydelagt, få skrammer og sår,
eg vil berre ha den vekk,
så fort så fort,
det er ubehaget, ..ikkje til å halda ut, klarar ikkje, maktar ikkje,
vil ikkje sjå, vil ikkje oppdaga
uvissa
visste eg det ikkje..
der i spegelen,
der midt i
mitt eige engstelege andlet.